1. استانداردهای صنعت و الزامات نظارتی را درک کنید
اطمینان از اینكه مواد اولیه استانداردهای صنعت را رعایت می كنند ، اولین قدم برای انتخاب مواد است. صنعت خودرو دارای یک سری استانداردها و مقررات است که کلیه جنبه های تهیه مواد اولیه ، طراحی ، تولید تا محصولات نهایی را پوشش می دهد. این استانداردها و مقررات ایمنی ، قابلیت اطمینان و حفاظت از محیط زیست از قطعات خودرو را در حین استفاده تضمین می کند. استانداردها و مقررات متداول شامل موارد زیر است:
ISO/TS 16949: این استاندارد سیستم مدیریت کیفیت برای صنعت خودرو است و به تأمین کنندگان نیاز دارد تا مواد اولیه ای را ارائه دهند که نیازهای مدیریت کیفیت را برآورده کند.
استانداردهای SAE (انجمن مهندسان خودرو) استاندارد: استانداردهای فنی را برای قطعات و مواد مختلف خودرو پوشش می دهد.
دسترسی به اروپا (ثبت نام ، ارزیابی ، مجوز و محدودیت مواد شیمیایی) و ROHS (محدودیت استفاده از مواد خطرناک خاص): این مقررات نیاز به اطمینان از عدم وجود اجزای شیمیایی مضر و برآورده کردن الزامات حفاظت از محیط زیست دارد.
FMVSS (استانداردهای ایمنی وسایل نقلیه موتوری فدرال): برای نیازهای عملکرد ایمنی قطعات خودرو ، قدرت و قابلیت اطمینان قطعات را مشخص می کند.
انتخاب مواد اولیه که این استانداردها و مقررات را برآورده می کند ، پایه و اساس اطمینان از این است که براکت فلزی خودرو سفارشی مطابق با الزامات باشد.
2. موادی را انتخاب کنید که نیازهای عملکرد را برآورده کند
مواد مورد استفاده در براکت های فلزی سفارشی برای مقابله با محیط های مختلف کاری خودرو ، نیاز به خاصیت مکانیکی خاص ، به ویژه قدرت ، سفتی ، مقاومت در برابر خستگی و مقاومت در برابر خوردگی دارید. مواد متداول شامل فولاد با استحکام بالا ، آلیاژ آلومینیوم ، فولاد ضد زنگ و آلیاژ منیزیم است که هر یک از آنها مزایا و معایب منحصر به فرد خود را دارد.
فولاد با استحکام بالا: معمولاً در قسمت هایی که نیاز به تحمل بارها و تأثیرات زیاد مانند براکت ها ، سیستم های تعلیق و ساختارهای بدن دارند ، استفاده می شود. هنگام انتخاب فولاد با استحکام بالا ، به استحکام کششی آن ، قدرت و قدرت خستگی خود توجه کنید تا اطمینان حاصل شود که در مورد نیازهای دقیق در برنامه های خودرو را برآورده می کند. علاوه بر این ، قابلیت جوشکاری ، تشکیل و مقاومت در برابر خوردگی فولاد با استحکام بالا نیز باید در نظر گرفته شود.
آلیاژ آلومینیوم: آلیاژ آلومینیوم از نظر وزن سبک است و برای قطعات اتومبیل حساس به وزن مانند قاب و هود موتور مناسب است. آلیاژ آلومینیوم ضمن اطمینان از قدرت ، مقاومت در برابر خوردگی خوبی را فراهم می کند. هنگام انتخاب آلیاژ آلومینیوم ، باید استحکام ، مقاومت دما و مقاومت در برابر اکسیداسیون ، به ویژه تأثیر ترکیب آلیاژ بر خواص ماده در نظر گرفته شود.
فولاد ضد زنگ: فولاد ضد زنگ مقاومت در برابر خوردگی عالی دارد و اغلب برای قطعاتی که در معرض شرایط آب و هوایی شدید قرار دارند استفاده می شود. برای براکت های فلزی که باید برای مدت طولانی در معرض آب ، رطوبت یا اسپری نمکی قرار بگیرند ، مناسب است. هنگام انتخاب فولاد ضد زنگ ، باید ترکیب آن (مانند انواع مختلف آلیاژها مانند 304 ، 316) ، مقاومت در برابر خوردگی ، قدرت و عملکرد پردازش را در نظر بگیرید.
آلیاژ منیزیم: آلیاژ منیزیم یک ماده سبک وزن مناسب برای کاهش وزن بدن وسیله نقلیه است. انتخاب آلیاژ منیزیم باید اطمینان حاصل کند که از مقاومت و دوام کافی برخوردار است.
با توجه به کاربرد خاص براکت ، مواد مناسب را انتخاب کرده و اطمینان حاصل کنید که نیازهای عملکرد فوق را برآورده می کند.
3. ماشینکاری و فرآیند تولید
علاوه بر خصوصیات اساسی مواد ، باید ماشین سازی مواد اولیه در نظر گرفته شود. انواع مختلف مواد فلزی در پردازش درجات مختلفی دارند. به عنوان مثال ، آلیاژهای آلومینیوم و فولاد ضد زنگ پردازش آسان تر هستند ، در حالی که برخی از فولادهای با استحکام بالا ممکن است به تکنیک های پردازش ویژه مانند برش لیزر یا تمبر با دقت بالا نیاز داشته باشند.
شکل پذیری: شکل پذیری مواد به طور مستقیم بر شکل و اندازه نهایی براکت تأثیر می گذارد. هنگام انتخاب مواد ، باید قدرت عملکرد ، انعطاف پذیری و اینکه آیا این ماده مستعد ترک در هنگام پردازش است ، در نظر بگیرید. برای اطمینان از صحت براکت ، این مواد باید دارای خاصیت تمبر ، خمش و جوشکاری باشند.
جوشکاری: بسیاری براکت های فلزی خودرو باید با جوشکاری مونتاژ شود. بنابراین ، هنگام انتخاب مواد ، لازم است اطمینان حاصل شود که عملکرد جوشکاری آنها شرایط را برآورده می کند. به عنوان مثال ، فولاد ضد زنگ از جوشکاری ضعیف برخوردار است و ممکن است به تکنیک های پیچیده تر جوشکاری نیاز داشته باشد. جوشکاری فولاد با استحکام بالا نیز نیاز به استفاده از روش ها و تجهیزات خاص جوشکاری دارد.
درمان سطح و مقاومت در برابر خوردگی: به منظور تقویت مقاومت در برابر خوردگی براکت ، بسیاری از براکت های فلزی باید تحت درمان قرار گیرند. توانایی درمان سطح مواد به طور مستقیم بر دوام آن تأثیر می گذارد. درمان های سطح متداول شامل گالوانیزه کردن ، پاشش ، آنودایزاسیون و غیره است و خود مواد باید دارای سازگاری با سطح خوبی باشند.
4. حفاظت از محیط زیست و الزامات نظارتی
با تشدید مداوم مقررات حفاظت از محیط زیست ، حفاظت از محیط زیست از مواد به یک عامل مهم در انتخاب تبدیل شده است. به عنوان مثال ، بسیاری از کشورها نیاز دارند که مواد فلزی در قطعات خودرو بیش از مقدار مشخصی از مواد خطرناک (مانند سرب ، کادمیوم ، جیوه و غیره) داشته باشند. طبق مقررات مانند ROHS (محدودیت استفاده از دستورالعمل مواد خطرناک خاص) ، مواد در براکت های فلزی خودرو باید الزامات بی ضرر را برآورده کند.
بازیافت مواد نیز در ساخت خودرو مدرن مورد توجه مهمی است. بسیاری از خودروسازان برای کاهش بار محیط زیست پس از دور انداختن ماشین ، نیاز به استفاده از مواد قابل بازیافت دارند. بنابراین ، انتخاب موادی با بازیافت قوی ، مانند آلیاژ آلومینیوم و فولاد ، به اطمینان حاصل می شود که قطعات خودرو با مفهوم طراحی سبز و سازگار با محیط زیست مطابقت داشته باشند.
5. انتخاب و صدور گواهینامه تأمین کنندگان مواد
انتخاب تأمین کننده مواد مناسب بسیار مهم است. تأمین کنندگان باید گواهینامه های کیفیت را برای مواد مربوطه ، مانند ISO 9001 ، ISO 14001 ، ISO/TS 16949 و سایر گواهینامه های سیستم مدیریت کیفیت ارائه دهند. علاوه بر این ، تأمین کنندگان مواد نیز ملزم به تهیه گواهینامه های مواد و گزارش های آزمایش هستند تا ثابت کنند که مواد تهیه شده مطابق با استانداردهای ملی و صنعت هستند.
اطمینان حاصل کنید که تأمین کنندگان می توانند مواد اولیه ای را ارائه دهند که کنترل کیفیت و الزامات حفاظت از محیط زیست را برآورده می کنند و توانایی تولید و ارائه ثبات را دارند. این نه تنها کیفیت مواد اولیه را تضمین می کند ، بلکه تحویل به موقع را نیز تضمین می کند و از تأخیرهای تولید ناشی از مشکلات مادی جلوگیری می کند.
6. پیگیری مداوم و نظارت بر کیفیت
حتی اگر مواد اولیه استاندارد انتخاب شوند ، کنترل کیفیت در فرآیند تولید هنوز هم بسیار مهم است. کل فرآیند تهیه مواد ، ذخیره سازی ، پردازش و محصولات نهایی باید مورد بررسی قرار گیرد. برای قطعات با استحکام بالا یا دقیق ، تست های منظم مواد (مانند تست های کششی ، تست سختی ، تست های خوردگی) برای تأیید اینکه عملکرد آنها مطابق با استانداردها است ، انجام می شود. برای استنت های تولید انبوه ، بازرسی های تصادفی نیز مورد نیاز است تا اطمینان حاصل شود که تمام استنت ها از کیفیت مداوم برخوردار هستند .
